معنی کلمه ثغب در لغت نامه دهخدا معین لطیف
ثغب . [ ث َ غ َ ] (ع اِ)آبگیر در سایه ٔ کوه که آب خنک و خوش دارد و آنرا سردابه گویند. بقیه ٔ آبی که در وادی بماند. ج ، ثغاب .
-
-
پیوندها
-
آخرین کلمات جستجوی شده
- کشتمند
- قلیب
- نبش
- نگشادن
- هروتو
- بلدرچین
- خفچاق
- بیچون بالا
- مستقدمین
- ضوضاة
- هبلع
- شوپا
- تطاول پیشه
- شکار گشتن
- غیاث طغائی
- ذمر
- هثمنة
- زراچه
- فوفیلاسوس
- پلنگ کوه
- گوهر سفته
- باب الکرخ
- شوپایه
- یارولی
- چو بازار
- کهنو
- نارایین
- تبدلاً
- بینونة
- جرف
- بوابی
- ذوالنیرین
- دنمة
- شقذ
- محمد رابع
- سرافسار
- کیاب
- شنوایی
- نژنک
- قلعه بنی سعد
- زاهد
- صیاخید
- حسین ادنه وی
- سالویاک
- قرقری
- نفحات
- پیرکاشان
- هزروقی
- بحرالعلوم
- دغل
-
کلمات تصادفی
