معنی کلمه ثغب در لغت نامه دهخدا معین لطیف
ثغب . [ ث َ غ َ ] (ع اِ)آبگیر در سایه ٔ کوه که آب خنک و خوش دارد و آنرا سردابه گویند. بقیه ٔ آبی که در وادی بماند. ج ، ثغاب .
-
-
پیوندها
-
آخرین کلمات جستجوی شده
- مرند
- لای پالای
- حدس و تخمین
- قعرة
- جنیص
- علمده
- املئاء
- باددرکف
- عمارت پذیر
- زیر افکندن
- بشر
- زاویة
- طوفان
- مناقضه
- متوطد
- کرش
- غژ
- صعفقة
- حطمیة
- رو سخت کردن
- مهاجرون
- طغان حاجب
- غار
- اعتبار برخاستن
- دارای گونه
- زیمة
- کنانة
- دعاگر
- قرور
- ارجان
- لوچیدگی
- حسین آلان
- شرشرة
- غزوه ٔ طائف
- غصه ناک
- کلاته مزار
- خصب
- زاهی
- کلش خوار
- محمدآباد
- قابلیت انحلال
- بتر
- ارشم
- ابتل
- چهارپائین
- ارخاخ
- خرده نان
- پیاله گرفتن
- احمد
- مستعبد
-
کلمات تصادفی
